Pacjent pobił pielęgniarkę jednego z oddziałów zachowawczych Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach.
Mężczyzna został przyjęty do szpitala w piątek. Początkowo jego hospitalizacja przebiegała bez zakłóceń. W niedzielę wieczorem, pacjent zaczął był wulgarny i agresywny w stosunku do opiekującego się nim personelu. Jedną z pielęgniarek uderzył w twarz.
Mężczyzna uszkodził okno, a także drobny sprzęt medyczny znajdujący się w pomieszczeniu. Rzucał przedmiotami, także w kierunku innych chorych. Wezwano ochronę i policję.
W czasie, gdy pracownicy oddziału podjęli próbę obezwładnienia agresywnego mężczyzny, ten zaatakował kolejną pielęgniarkę. Kobieta została prze niego bardzo mocno uderzona w głowę. Cios był na tyle silny, ze pracownica szpitala odniosła poważne obrażenia. Kobieta przebywa aktualnie na zwolnieniu.
Wobec pacjenta konieczne było zastosowanie przymusu bezpośredniego – by możliwa była jego dalsza hospitalizacja, został unieruchomiony.
Przypominamy, że:
Lekarze, pielęgniarki, położne, ratownicy medyczni, zgodnie z ustawami o zawodach: lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej oraz o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w trakcie pracy w szpitalu, gdy udzielają pomocy pacjentom, objęci są ochroną prawną należną funkcjonariuszowi publicznemu.
Zgodnie z art.222 §1 Kodeksu karnego „Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3”. W przypadkach gdy pracownik ochrony zdrowia był ofiarą agresji lub przemocy fizycznej ze strony pacjenta, bądź osób towarzyszących choremu, organy ścigania powinny zająć się danym przypadkiem z urzędu. W praktyce oznacza to, że po zebraniu dowodów i ujawnieniu sprawcy, prokuratura, z własnej inicjatywy, powinna wystąpić do sądu z aktem oskarżenia przeciwko sprawcy.
Tak jest w powyższym opisanym przypadku.