Strona główna » Dla Pacjenta » Zakażenia Szpitalne
ZALECENIA DLA OSÓB ODWIEDZAJĄCYCH MAJACE NA CELU OGRANICZENIE WYSTĘPOWANIA ZAKAŻEŃ SZPITALNYCH
Zakażenia stanowią ogromny problem we wszystkich placówkach służby zdrowia. Są one problem nie tylko polskim ale również ogólnoświatowym. Pacjenci, jak również osoby odwiedzające, mogą stanowić źródło infekcji i brać czynny udział w ich rozprzestrzenianiu. Informacje zawarte w tej ulotce pomogą Państwu uchronić siebie i swoich bliskich przed zakażeniem, a co za tym idzie – dodatkowym bólem, niepokojem, przedłużającym się pobytem w szpitalu.
Przed wizytą w szpitalu należy pamiętać:
PROSIMY BEZ WAHANIA PRZYPOMINAĆ O TEJ CZYNNOŚCI INNYM,
JEŻELI WYDAJE SIĘ, ŻE ONI O TYM ZAPOMNIELI !
ZALECENIA DLA PACJENTA MAJĄCE NA CELU OGRANICZENIE WYSTĘPOWANIA ZAKAŻEŃ SZPITALNYCH
Idąc do szpitala, należy wziąć sobie do serca poniższe wskazówki. Dzięki nim możecie Państwo uniknąć zakażenia groźnymi patogenami:
Ulotka informacyjna na temat MRSA dla pacjentów, krewnych i opiekunów
Co to jest MRSA i jaki ma wpływ na pacjentów i otaczających ich ludzi – rodzinę i znajomych, lekarzy, pielęgniarki i pozostałych pacjentów?
Co oznacza akronim MRSA?
MRSA oznacza „Methicillin Resistant Staphylococcus Aureus,” czyli gronkowiec złocisty oporny na metycylinę.
Co to jest MRSA?
MRSA to rodzaj bakterii o nazwie gronkowiec złocisty. Bakteria ta zasiedla skórę oraz błony śluzowe nosa u jednej trzeciej populacji ludzkiej. Bakteria MRSA jest niegroźna dla ludzi, którzy mają ją na skórze i/lub na błonach śluzowych nosa. Nosi to nazwę kolonizacji.
Jednak gdy ta bakteria dostanie się do ciała poprzez rany, obrażenia, itd. osoba taka może
zostać zakażona.
Co powoduje MRSA i jak się rozprzestrzenia?
Na zakażenia gronkowcem złocistym narażone są osoby z obrażeniami ciała lub po zabiegach chirurgicznych. Osoby przebywające w szpitalu są szczególnie podatne, ale gronkowiec zazwyczaj nie atakuje ludzi zdrowych. Zdarza się, że bakteria rozprzestrzenia się w szpitalu z jednej osoby na drugą. Może się również zdarzyć, że rozprzestrzeni się wśród ludzi, którzy nie mieli styczności ze szpitalami.
Skąd wiadomo, że ktoś ma MRSA?
Obecność MRSA można stwierdzić pobierając wymaz lub próbki. Lekarz lub pielęgniarka pobierze wymaz z błony śluzowej nosa/ pachwiny /lub skóry albo próbkę moczu lub plwociny. Następnie prześle je do laboratorium do analizy. Jeżeli laboratorium wyhoduje MRSA z tych próbek, może zajść konieczność dalszych badań. Wyniki tych badań pozwolą lekarzowi zdecydować, czy i jakiemu leczeniu należy poddać taką osobę.
Czy MRSA można leczyć?
Tak. MRSA reaguje na niektóre leki i terapie, w zależności, jak rozległe jest zakażenie. Chociaż to prawda, że MRSA jest szczepem bakterii opornym na powszechnie stosowane antybiotyki, lekarze mogą podać inne antybiotyki, aby zakażenie ustąpiło.
Jeżeli skóra lub błony śluzowe nosa są skolonizowane gronkowcem złocistym, lekarz może zalecić antyseptyczny żel do mycia ciała i krem do nosa. Powierzchowne infekcje można leczyć stosując krem zawierający antybiotyk, ale w przypadku poważniejszych zakażeń, może być to antybiotyk w tabletkach lub w kroplówce.
Czy MRSA zmienia coś w opiece?
Tak, ale jedynie w szpitalu, gdyż przebywają tam inni podatni pacjenci. MRSA ma wpływ na to, jak opiekujemy się zakażonym chorym. Jest bardzo prawdopodobne, że taki chory zostanie umieszczony w izolatce. Przedsięwzięcie takiego środka zapobiegnie rozprzestrzenianiu się MRSA w obrębie szpitala.
Czy dozwolone są odwiedziny?
Tak. MRSA jest niegroźny dla zdrowego organizmu, w tym dla kobiet w ciąży, dzieci i niemowląt. Jednak odwiedzający muszą pamiętać, by umyć ręce przed i po odwiedzinach, jak również nie używać żadnych sprzętów pacjenta i nie siadać na łóżku.
Jeżeli osoba z długotrwałymi problemami zdrowotnymi chciałaby przyjść w odwiedziny, należy wcześniej zapytać o to personel medyczny.
Czy istnieje konieczność dłuższego pobytu w szpitalu?
Większość pacjentów, u których zasiedliły się bakterie MRSA, zazwyczaj nie pozostaje w szpitalu na dłużej, ale ci, u których wystąpiło zakażenie, muszą pozostać w szpitalu do czasu ustąpienia zakażenia.
Czy zaistnieje konieczność leczenia w domu?
Osobie, u której zasiedliły się bakterie MRSA, mogą zostać przepisane kremy i żele do mycia ciała, zwłaszcza, jeżeli ma być ponownie przyjęta do szpitala celem wykonania planowego zabiegu operacyjnego. Może zajść konieczność dalszego leczenia w domu po pobycie w szpitalu. Pielęgniarka środowiskowa lub pielęgniarka z przychodni może przyjść zmieniać opatrunki. Należy zapoznać się z poradami „Metod leczenia MRSA w domu” zamieszczonymi poniżej.
Metody leczenia MRSA w domu | |
Mycie rąk, ciała i głowy | Należy stosować antyseptyczny roztwór zamiast mydła i szamponu do czasu zakończenia kuracji (od 5 do 7 dni). Nanieść bezpośrednio na wilgotną skórę lub włosy i myć tak długo, jak zalecono. Aby zminimalizować podrażnienia, przed nałożeniem antyseptycznego mydła lub szamponu, zawsze należy zmoczyć skórę, a po umyciu, dokładnie spłukać. Głowę należy myć przynajmniej dwukrotnie w czasie kuracji dołączonym antyseptycznym roztworem. Należy brać prysznic lub kąpiel przynajmniej co drugi dzień; po każdym myciu, wytrzeć się świeżym ręcznikiem. Nikt inny nie powinien używać ręcznika osoby stosującej kurację. Zalecamy, aby po kąpieli zakładać świeżo upraną bieliznę, koszulę, skarpetki, itd. i zmieniać piżamę, prześcieradła i poszewki. Używane ubranie, prześcieradła i ręczniki można bezpiecznie prać w pralce lub ręcznie. Stosować taki cykl prania (60°C lub więcej), na jaki pozwala na to materiał. |
Maść do nosa | Patyczkiem z wacikiem należy wprowadzić niewielką ilość maści do każdego nozdrza, a następnie rozetrzeć, aby rozprowadzić maść. Należy pamiętać o umyciu rąk. |
Krem na ranę | Lekarz/pielęgniarka poinformują gdzie i jak stosować krem i jak często. |
Czy rodzina będzie bezpieczna?
Tak. MRSA stanowi jedynie ryzyko dla osoby chorej, lub która ma cewnik, lub której umieszczono inną rurkę na stałe. MRSA nie zagraża ludziom zdrowym. Należy pamiętać o myciu rąk i dopilnować, aby nie używać tych samych ręczników, myjek,
gąbek, itd.
Zapobieganie
Aby zminimalizować ryzyko zakażania podczas pobytu w szpitalu, należy przedsięwziąć
następujące środki ostrożności:
UWAGA: Jeżeli chory ma MRSA lub zetknął się z bakterią MRSA, niezwłocznie powinien
powiadomić personel medyczny leczący go. W celu uzyskania dalszych informacji, należy skontaktować się z lekarzem w szpitalu lub pielęgniarką, przychodnią lub z zespołem kontroli zakażeń szpitalnych.
Informacja dla pacjentów – Enterokok oporny na wankomycynę VRE
Co to są bakterie VRE?
Enterokoki to bakterie, które w normalnych warunkach bytują w przewodzie pokarmowym człowieka i trawią nasze pożywienie. Sporadycznie bakterie te mogą powodować infekcję. Infekcje przez nie wywołane zwalcza się m.in. antybiotykiem zwanym wankomycyną. W niektórych przypadkach enterokoki są niewrażliwe na wankomycynę, wskutek czego nie można ich już nią skutecznie zwalczać. Bakterie, które wykazują oporność na wankomycynę, są nazywane VRE. Bakterie VRE są oporne na wiele antybiotyków, ale wykazują wrażliwość na środki dezynfekcyjne.
Jaka jest różnica między zasiedleniem a infekcją?
Zasiedlenie oznacza, że bakterie VRE są obecne w organizmie, ale nie powodują choroby. Infekcja oznacza, że bakterie VRE wywołują chorobę u danej osoby.
Czy można zwalczyć VRE?
Pacjenci, u których bakterie VRE są tylko skolonizowane (VRE bytują w jelicie, ale nie powodują choroby), nie wymagają zwykle leczenia antybiotykami. Infekcje natomiast są leczone. Mimo że bakterie VRE są oporne na wiele antybiotyków, istnieją jeszcze antybiotyki, które można stosować w infekcjach wywołanych przez VRE.
Czy bakterie VRE mogą przenosić się na innych pacjentów?
Tak. Bakterie VRE są przenoszone na innych pacjentów prawie wyłącznie przez kontakt fizyczny, np. na dłoniach. W szpitalu obowiązują procedury, których celem jest uniemożliwienie rozprzestrzenienia się bakterii VRE z jednego pacjenta na drugiego.
Najważniejszym i jednocześnie najprostszym środkiem zaradczym jest prawidłowa dezynfekcja dłoni.
Jaka jest procedura postępowania, jeżeli u pacjenta zostanie wykryta
infekcja VRE?
W miarę możliwości pacjent taki zostaje przeniesiony do sali jednoosobowej. Niezbędna jest także osobna toaleta. Po spełnieniu określonych warunków pacjent może również przejść leczenie w sali wieloosobowej.
Personel medyczny (personel pielęgniarski, lekarze, fizjoterapeuci itp.) przeprowadza dezynfekcję rąk przed wejściem do sali. W zależności od czynności, które wykonuje personel, może zajść konieczność podjęcia dodatkowych działań. Może to być np. noszenie fartucha ochronnego, zakładanie rękawic lub noszenie maski ochronnej na usta i nos. Przed opuszczeniem sali rękawice i odzież ochronna – o ile były założone – zostaną zdjęte, a ręce zostaną ponownie zdezynfekowane. Działania te mają na celu uniemożliwienie dalszego rozprzestrzenienia się drobnoustrojów chorobotwórczych. W określonych odstępach czasu od pacjentów będą pobierane wymazy z tych części ciała, w których stwierdzono VRE, aby sprawdzić, czy bakterie VRE są tam jeszcze obecne. Pacjent zostanie poinstruowany, jak prawidłowo stosować środki do dezynfekcji rąk.
Ponadto:
Podczas pobytu w klinice/oddziale należy ograniczyć zakres poruszania się po niej. Poza własną salą nie należy dotykać żadnych przedmiotów ani powierzchni bez wcześniejszego zdezynfekowania rąk. Należy postępować zgodnie z instrukcjami personelu oddziałowego.
Czy wolno odwiedzać pacjentów z VRE?
Pacjentów z VRE można odwiedzać. Ryzyko zarażenia się VRE w przypadku zdrowych osób (także dzieci i kobiet w ciąży) jest niewielkie. Osoby odwiedzające powinny jednak wcześniej skontaktować się z personelem medycznym.
Osoby odwiedzające powinny przestrzegać następujących zasad postępowania:
Przed opuszczeniem sali pacjenta wszyscy odwiedzający muszą zdezynfekować ręce. Pozwoli to skutecznie zwalczyć bakterie VRE.
Osoby odwiedzające nie muszą zakładać fartuchów ochronnych ani rękawic, chyba, że uczestniczą w czynnościach pielęgnacyjnych.
Wypisanie do domu:
Co mogą zrobić pacjenci z VRE, aby chronić najbliższą rodzinę i inne osoby przed infekcją VRE?
Z reguły nie są konieczne żadne szczególne środki. Ważne jest jednakże bardzo dokładne mycie rąk po każdym skorzystaniu z toalety. Należy pamiętać o utrzymywaniu toalety w czystości. Podczas wizyty w gabinecie lekarskim lub szpitalu należy poinformować personel pielęgniarski i lekarza o aktualnej lub przebytej infekcji VRE.